«بسم رب القلم»

آیا استفاده از رسانه سایبر به طور کلی و به عنوان مثال وبلاگ نویسی باعث احراز هویت جوانان ما می‌شود؟
به نظر شما راهکارهای مناسب برای بهره‌وری همزمان از این رسانه و حفظ هویت جوانان چیست؟

پروفسور مولانا: یکی از عوامل کاستن اضطراب، صحبت کردن چهره به چهره است؛ اما در اینترنت و وبلاگ، ارتباط چهره به چهره وجود ندارد. هر قدر ارتباطات چهره به چهره در زندگی‌مان زیاد شود، اضطراب‌ها کاهش می‌یابد و توافق‌های فراوانی حاصل می‌شود. ما باید هرچه زودتر با آفات و برکات وبلاگ و اینترنت آشنا شویم. اگر این کار را نکنیم، پیش‌بینی می‌کنم آفات آن بیش از برکاتش باشد. خوشبختانه ما مسلمانان و ایرانی‌ها فرهنگ ارتباطات میان خودمان را نسبتاً حفظ کرده‌ایم و این بزرگ‌ترین حربه‌ای است که ما داریم و اگر آن را از دست بدهیم، از جنبه پزشکی، سلامتی، ایمنی، اقتصادی، سیاسی و نظامی متلاشی خواهیم شد. کارمان به حدی عادی شده است که تشخیص نمی‌دهیم چرا به نماز جماعت، حج و ... دعوت شده‌ایم. هدف این است که ما را به آن ارتباطات فردی بیاورد؛ وگرنه ما می‌توانستیم از وسایل دیگر استفاده کنیم. تمام جامعه شناسان تأکید می‌کنند که هیچ مقطعی بهتر و مؤثرتر از ارتباطات چهره به چهره و فرهنگی نیست. این یکی از وسایل مبارزه با رسانه‌ها است. اگر شما دو ساعت به ماهواره‌ها نگاه کنید و بعد ده دقیقه درباره آن‌چه دیده‌اید، صحبت کنید، هشتاد درصد اشتباهاتی که در ذهنیت‌تان ایجاد می‌شود، در نتیجه تماشا کردن آن رسانه از بین می‌رود. ولی برای ما این طور برنامه‌ریزی کرده‌اند که وقتی ماهواره‌ها را می‌بینیم و ارتباطات میان فردی درست می‌شود، حتی آن ارتباطات میان فردی با کسانی است که همان ارزش‌های ماهواره‌ای را تأکید می‌کنند. ارتباطات میان فردی نقش بزرگی را ایفا می‌کنند که ما در رسانه نمی‌توانیم داشته باشیم و آن مسأله بازده است؛ یعنی ما در ارتباطات میان فردی می‌توانیم خودمان را تصحیح کنیم؛ ولی در رسانه‌ها چنین امکانی را نداریم. ما باید به استفاده از اینترنت، آن طور که آن‌ها اطمینان می‌دهند، زیاد خوش بین نباشیم.

فصلنامه فرهنگ پویا، شماره مشترک 9-8